Kafamda bin bir türlü olumsuz

Birçok kötü düşünce zihnimde dolaşıyordu. Bu hava koşullarında yola çıkmaması gerektiğini düşündüm. Bununla birlikte, iş hayatı bu tür hava koşullarını göz önünde bulundurmuyordu. Telefonumu aldım ve onu aramak istedim ama yapmadım. Daha fazla endişe yaratmak için telefonla aramadım. Zaten dikkatli olması gerektiğini belirtmiştim. Yine de içimdeki rahatsızlığı yatıştıramadım. Bu rahatsızlık nedeniyle evde dolaşmaya başladım. Salonda bir o yana bir bu yana giderken yağmurun şiddeti azaldı. Tedirginliğimi hafifletmek için televizyonu açtım ama odaklanamadım. Eşim sürekli aklımdaydı. Bu kadar kötü havada yolların durumunu merak ediyordum. Onun arabasının bir kaza yaptığını hayal ettiğimde içimde bir ürperme hissettim. Bu fikirlere dayanamayacağımı anladım. Derin bir nefes aldıktan sonra yakın arkadaşım Fırat ile iletişime geçmeye karar verdim. Fırat, mantıklı ve sakin bir kişiydi. Bir konuyla ilgili endişelerim olursa, onunla konuşmak beni rahatlatırdı. Telefonu açtığımda Fırat’ın her zamanki sakin sesi yankılandı: “Naber dostum, bugün erken aradın, hayırdır?”Ona durumu anlatmaya başladım ve kötü hava koşulları nedeniyle eşimin işe gitmesinden endişelendiğimi söyledim. “Anlıyorum, ama fazla kuruntu yapıyorsun” dedi Fırat, bir süre sessiz kaldıktan sonra sakin bir sesle. “Dikkatli bir adam, merak etmeyin” dedi. Bununla birlikte, endişelerim dinmiyordu. Benim bu halimi görünce Firat hemen bir plan geliştirdi. “Biliyor musun?” diye sordu ve “seninle bir kahve içelim, biraz konuşuruz, kafan dağılır.” Bu endişe evde kaldığınız sürece artacaktır.Bu fikir beni cezbetti. “Tamam, Fırat” dedim ve “geleyim o zaman” dedim.Yağmurluk montumu giydikten sonra evden ayrıldım. Yağmur hala şiddetliydi, ancak dışarı çıkmak tedirginliği evde oturmaktan daha iyiydi. Fırat’ın evine doğru yürürken yağmurun altında ıslanmak bile beni sakinleştirdi. Yağmurla birlikte içimdeki endişe her adımda hafiflerdi. Fırat hemen kapıya girdi. Her zamanki gibi güler yüzlü ve rahat bir şekilde beni içeri davet etti. “Gel bakalım, bu havada senin biraz rahatlaman lazım.” Karşılıklı oturduk ve sıcak bir kahve hazırladı. Fırat, tartışmayı başka konulara yönlendirdi. Eski olaylardan ve eğlenceli anılardan bahsetti. Onun sakin tavırları beni de sakinleştirdi. Eşimin güvenliği benim için biraz olsun önemli değildi. Telefonum tam o sırada çaldı. Ekrana baktığımda eşimin telefonla aradığını gördüm. Kalbim bir anda hızla çarptı ama hemen açtım. “Merhaba, sevgilim,” dedim. Son derece rahattı. Merhabalar, toplantı sona erdi ve yola çıktım. “Her şey yolunda, endişelenme.” İçimden büyük bir taş fırladı. Onun iyi olduğunu öğrendiğimde çok rahatladım. “İşte bu kadar” dedim ve telefonu kapattım. “Sana demiştim” dedi ve rahat bir şekilde gülümsedi. O gün, yağmurlu bir havada başladığı halde içimi kemiren o tedirginlikle sona erdi ama arkadaşımın yardımı sayesinde huzur buldum. Fırat benimle birlikte olduğu ve sakinliğimi sağladığı için minnettarım. Hayatta böyle dostların olması, en zor zamanlarda bile insanı ayakta tutmaya yardımcı oluyordu. O gün, yalnız olmadığımı ve yanımdaki insanlarla olan dostlukların da bizi hayatta tutmaya yardımcı olduğunu bir kez daha anladım.